من کودکیم رو از دست دادم؛همین امسال و شاید همین امروز.فردا روز تولد منه و من مثل سالهای گذشته؛ذوق زده نیستم.به مامان بابام گیر نمیدم که فردا برام مهمونی بگیرن و بهشون سفارش نمیکنم که کادوی تولدم خوشگل باشه و اجازه میدم یادشون بره که فردا تولدمه.اونا فراموش میکنن و من اجازه میدم که فردا؛درست مثل روزای دیگه بگذره.ودرست برعکس سالهای گذشته؛به این فکر میکنم که یکسال به عمرم اضافه شده و من چقدر پیر شدم.اصلاً حس خوبی ندارم.مغزم دوباره شلوغ پلوغ و درهم برهمه.مغزم دوباره پر از فکرای جور واجوره و من همش دارم فکر میکنم؛فکر…

شایدم امروز یکی از روزهای ابریم باشه و فردا یه روز آفتابی.شاید فردا عین یه ورووجک بشم و زمین و زمان رو بهم بدوزم.شاید فردا یه روز دیگه باشه…..