حرف خواستن یا نخواستن نیست،میتونم بشنوم.
احساس لذت وافری کردم وقتی شیطونکی از راه رسید و سعی کرد با من قایم باشک بازی کنه.
ستاره ها را دوستشون دارم.خیلی متشکرم.
کی تمام میشه؟؟نکنه از حوصله ی من خارج بشه؟؟نه.نمیشه.تمرین کرده ام و عادت،علاوه بر اون که موجود مغروری هم شده ام.دوست دارم پافشاری هام رو.
تعجب کرده ای؟میدونم.متاسفم.
خیلی سعی میکنم تحت هر شرایطی غرور طرف مقابل را حفظ کنم و مانع از فروپاشی آن بشم.این یک صفت نایاب و نادریه( رک بودن من رو میبخشید ).
نگهبان گنگ و نابینای اتاقم شده و در اتاق را همیشه باز نگه میداره.اما به جز خودم کسی قادر به ورود به اتاقم نیست.از این قدرتمند تر هم میشه؟
****************
امروز عصر خیلی شارژم.آخه صبح رفته بودم همون شرکتی که پارسال این موقع،کارآموزیم رو اونجا میگذروندم.همیشه دیدن دوستای قدیمی انرژی زیادی رو به من منتقل میکنه که تا چند روزی اثرش میمونه.
****************
الان دوازده ظهر روز شنبه است.از صبح کمی پروژه ام را انجام داده ام(اما دلچسب نبود،چون خیلی روتین و تکراری شده بود)بعدش نشستم نامه های فروغ فرخزاد رو به پرویز شاپور خوندم.میدونی داشتم به این فکر میکردم که اگه اینا رو شیش ماه پیش خونده بودم،تا حالا لابد ده تا بشکه اشک ریخته بودم(برای اینکه شیش ماه پیش،یه مورچه میمرد،من دستمال کاغذیم دستم بود و کلی فق فق کرده بودم،اصولا این مدل رفتارهای من فصلیه،بعد یه مدتی خودش خوب میشه).بسکه این فروغ بیچاره به این پرویز التماس میکنه جواب نامه هاش رو بده و این پرویز هم معلوم نیست اون موقع چه غلطی داشته میکرده که جواب هیچ کدوم از نامه های فروغ رو نمیداده......مامانی داره صدام میزنه،برم ببینم چی میگه!