من سکوت شده ام
و نمی شنوم
ولی می بینم
تو بیهوده فریاد میکشی؛
صدایت به هیچ کس نخواهد رسید؛
هیچ کس نیست.
من هم مدتهاست که نیستم!
بیهوده دست و پا میزنی؛
ما مدت هاست که غرق شده ایم.
مدت هاست که محو شده ایم.
مدت هاست که نیستیم.
رها کن خودت را
حل شو در این مه رقیق هیچ…
راست میگیا
این خوب بود :)
.
.
.
هنگام که ما سکوت میکنیم
جهان به سخن در می آید
انگاه که جهان سکوت میکند
انسان حضور می یابد
(هیوا مسیح)
ببخشید که این کامنت رو برای همه می زنم. خوب بلاگ منم به آخرش رسید . از این بابت هم شرمنده که میومدیم و کامنت میذاشتین اما من این چرت و پرتارم برای کسایی نوشتم که بلاگشونو میخونم . خوب مام رفتیم دیگه. زت زیاد.
....
سلام
...
چشم
...
سربلند باشی
وای خدا نکنه خانوم...