-- موهاشو رنگ کرده،قهوه ای نه روشن و نه تیره،خیلی سِت با رنگ تقریبا تیره صورتش(نه،برنزه نکرده بود).توی چهره اش زیبایی خاصی دیده نمیشه و البته نازیبایی خاصی هم.ده سانتی باید از من کوتاهتر باشه،و سه چهار سالی کوچیکتر.فرز و به خیال خودش زرنگ.همیشه دلش میخواد یه صحبت کوتاه آخر وقت باهات داشته باشه.طوری رفتار میکنه که باعث میشه از همون جلسه اول توی ذهن کم حافظه ات باقی بمونه. وقتی سعی داره سرت رو شیره بماله،اینقدر جذب شیرینی رفتارش میشی که با مهربونی تمام،بهش لبخند ملایمی میزنی و میگی:نخیر عزیزم.اگه می بینی نمیتونی سر کلاس حاضر بشی،درست رو حذف کن....
-- زندگیه،میگذره...
-- ببین،کم آوردن که شاخ و دم نمیخواد،همینه دیگه...
زندگیست و کم اوردنهایش .
درد بی دردی علاجش آتش است .
منظورم این نبود که شما بی دردید
منظورم این بود کم اوردن
و سر در گم مشکلات بودن زندگیست و چیز جور این نیست
و اونایی مه بی دردن علاجش اتش است
اشکال نداره بی رو در واسی هم باشی
ما دوستیم .
برای من که شما دوست عزیز و قابل اخترامی هستید .
که ار خوندن حرفاتون و همراه شده با دقدقه هاتون لذت می برم .
اگه اشتباه می کنم مثل دوست ایرادم را بگیرید و حرفهایم و نظراتم را اصلاح کنید .
شاد باشید .
- پیشنهاد عاقلانه ایه ...
- آره از تو هم سوال نمیکنه ...
- شاخ و دم رو نمی دونم ... ولی علائم خاص خودشو داره ;) ...