امروز چهارشنبه،نمی دونم چندم دی،ساعت هفت صبح:
از خواب پریدم.داشتم خواب میدیدم روز کنکورمه و یه ساعت از شروع امتحان گذشته ولی سوالای امتحانی هنوز به سالن ما نرسیده!!!
امروز چهارشنبه،نمی دونم چندم دی،ساعت یازده صبح:
بعد از کلی محاسبات به این نتیجه رسیدم که حدود یک ماه وقت کم میارم
امروز چهارشنبه،نمی دونم چندم دی،ساعت هشت بعدازظهر :
بعد از کلی محاسبات به این نتیجه رسیدم که حتی اگه یک ماه هم وقت کم نمی آوردم و تمام درسام رو تمام و کمال میخوندم،به هر حال سر جلسه امتحان دقیقا یک ساعت وقت کم میاوردم.
امروز چهارشنبه،می دونم،بیستم دی،ساعت یازده شب:
بدون هیچ محاسبه ای به این نتیجه رسیدم که برای ناامید شدن هیچ وقت دیر نیست.از فردا صبح ساعت شش،می تونم ناامید باشم و بگم:لعنت.
از همین الان هم میتونی ناامید باشی!
ماهی و هروقت از آب بگیری می میره!
سلام
جالب بود
به قول یکی از نظرات قدیمی خودم : خوشمان آمد
شاد باش