نیمه شبِ دیشب از توی چرک نویسای تست کنکورم،پیداش کردم.ارزش بردن به انجمن شعر رو نداره.چون شعر نیست.تمرین شعره.البته تمرین شعر رو هم میشه واسه نقد،انجمن برد.اما اولا که حسش نیست،دوما که میشه حدس زد که چه ایراداتی ازش میگیرن.پس بیخیال!
من از شبهای تار و سرد یک سرداب
و از حجم هجوم سایه گرداب
من از فصل خصم سکوت آمدم.
به من ذره ای طعم نور و شهاب
و شاید طلوع صدای رباب
به من لحظه ای
مرهم ای،
برایم کمی زندگی ارمغان آورید.
من از قعر سنگین مرداب و خاک
من از پوچی یک حباب آمدم.
برایم نم ای،
قطره ای،
لطیفی باران و آب آورید.
من از مستی یک شرابِ سراب
بس خمار و خراب آمدم.
مرا اندکی،
جرعه ای
از می نابِ نابم دهید.
من از وحشت یک بیابان عقاب،
شکسته سر و پر،برای فرار آمدم.
ره آسمان و مَه و آفتاب
پرستو شدن را نشانم دهید.
مممممم ... عالی بود!!!! عالی!!!
برایم کمی زندگی ارمغان آورید !
مفهومی قشنگی داره ، فکر کنم روش کار کنی خیلی خوب بشه ! اینم از اون کار کردنهای شعر خوب بوده ها ! خوش بگذره
نمیدونم بالاخره رفتی جشن تولد بلاگ‌اسکای یا نه! اما این شعر از کی بود؟ مشکل ریتمی داره
P:
آهان.نمی دونستم رفتن یا نرفتنم به جشن بلاگ اسکای،به ریتم شعرم مربوط میشه!!!!!
حالا کدوم قسمتش مشکل ریتمی داره؟؟؟
یه گیر سه پیچ به این جناب Farshooshtar دادم که دیگه گیر الکی بهت نده!! شعرت حرف نداره!! من دارم بهت میگم!! بقیه هر چرندیاتی دلشون می خواد بگن ... بگن!!! اینقده این شعرتو دوست دارم که وارد دفتر سوم شعرم شد!! با اسم تو!! البته با اجازه و کپی رایت و اینا!!!
حالا چرا نمی ذاری کسی چیزی بگه!!!