ساعت یکه.یک نه.یک و هفت دقیقه!(توجه کردی وقتی صرفا می خوام یه چیزی نوشته باشم از ساعت شروع می کنم!البته دلیلی نداره توجه کرده باشی!).خوابم میاد.زیاد.امروز باز یکی دیگه مرد.همش یکی داره می میره.باورت میشه؟!!!هر چند سعی میکنم به روی خودم نیارم،اما هر دفعه که مامانم میره سر کمدش و پیرهن سیاهش و بیرون میاره،من باز شکه میشم!مث امروز.مث اون روز لعنتی تو خوابگاه،که هم اتاقیمو به زور انداختمش بیرون تا از شک مرگ یه نفر،بتونم ونگ بزنم!بیخیال.زندگی اونقد ها هم بد پیش نمیره.این روزا به لطف یکی از دوستان،زندگی آرامش بیشتری داره.فقط دلم برای یکی تنگ شده.اونم مهم نیست.عادت دارم دلم برای کسی تنگ بشه و بروی خودم نیارم!من کلا خیلی چیزا رو بروی خودم نمیارم!چه سیستم ابلهی!نه.چه سیستم احمقی!نه.چه سیستم مضحکی!نه.چه سیستم ابله احمق مضحک مسخره ای!آره بابا.اینم بیخیال.اون عوضی رو هم بیخیال.چقدر دلم می خواد در باره ی این روزگار بی خیالانه باهات حرف بزنم.حیف که همش نیمه کاره میمونه!دلم بستنی نسکافه ای می خواد.کجایی یه دل سیر درباره ی بستنی حرف بزنیم؟!