المقاومة

من اگه جای رییس جمهور اسراییل بودم، از ناپالم استفاده می کردم. برای سوراخ سنبه بیشتر جواب می ده.


«علی»

نظرات 1 + ارسال نظر
[ بدون نام ] یکشنبه 22 دی‌ماه سال 1387 ساعت 01:09 ق.ظ

وقتی ملت تو یه حرکت دموکراتیک اکیپیو انتخاب می کنن که هر شر و وری دستش میاد لانچ میکنه اونور اونم کجا سمت بنی اسرائیل! یعنی می خاره دیگه... میشه اینو به عنوان "بشاش تو دیپلماسیه به درد نخورتون" هم تعبیر کرد. نتیجه مسلما رمانتیک نیست.
حیف که ایران کرمه انگولک تل آویو با حماسو داره و ملت غیورم وقتی مجری اخبار ساعت 9 از افزایش تعداد و برد موشکهای حماس تعریف میکنه ذوق میکنن وگرنه میشد یه شعبه ی دیگه ی عرض مقدس با درخت زیتون و غیره وسط یکی از کویرای ایران زد و آواره هارو ریخت اینجا کیفشو ببرن.ملتم پایه پولم که میدن! ولی خوب باید قبول کرد که هیجان تپل کردن حماس و تماشای برد موشکا بیشتره.
ما نوک میخوایم یالا!
ما 67 اون همه آدمو تپوندیم تو گور دست جمعی هنوز کره ی زمین داره میچرخه.
در مورد اونا که از تلفات در مقابل روند تولید مثل با تقریب خوبی میشه صرف نظر کرد! من با اون "یکی از سران حماس" که با 4 تا زن و 11 تا بچش تو خونش بود خیلی حال کردم!
تاپالم و نوک و اینا بعیده تاثیر داشته باشه. هرچی باشه اونا الله دارن. یهوه هم بعیده مقابل خدای اونور کاری ازش بر بیاد.

نوکلیر (یا همون هسته ای خودمون) رو نیستم. چون بعداْ کثافت کاریش می مونه رو دست خودشون. ضمناْ از کشته شدن غیر نظامی ها هم حمایت نمی کنم. اما خب ... حرف خوبی بود ... با این انتخاب ها، نتیجه مسلماْ رمانتیک نیست!
حالا هی بیان بگن مرگ بر عرفات، مرگ بر ابومازن! هی بگن مرگ بر سادات و بگین!! اون نباشه اینه دیگه! وسط جنگ حلوا که خیرات نمی کنند! آدمه که تیکه پاره می شه!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد