بی وزن،بی قافیه،بی بند

وقتی که نیستی 

عشق بازی می کنم 

با واژه هایت. 

می شوند شعرهایی 

- تکه شعرهایی - 

چون خودت، 

که بودی همیشه 

اما 

تکه 

 ت

ک 

ه

نظرات 3 + ارسال نظر
علی یکشنبه 12 مهر‌ماه سال 1388 ساعت 03:21 ب.ظ

هممم، حس می کنم گیج است این شعر. یا من.

اِ !! پس شعر است!منم خودم شک داشتم که شعر است یا نثر!پس شعر است!

یقینا تو گیجی!برای من که بسیارررر شفاف هم هست!

bahram سه‌شنبه 14 مهر‌ماه سال 1388 ساعت 12:24 ق.ظ

vaghea ke!

خب اینم نظریه برای خودش!

ناشناس سه‌شنبه 14 مهر‌ماه سال 1388 ساعت 05:28 ب.ظ

وقتی نیستی خونمون با من غریبی می کنه
دل اگه میگه صبورم خود فریبی می کنه
صدای قناری محزون و غم آلود میشه
واسه من هر چی که هست و نیست نابود میشه

-معین

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد