رد پاهای درون صندوقچه ام

سرخوشم برای خودم! چهار زانو نشسته ام روبروی وزش تند روزگار، دستم را گذاشته ام زیر چانه ام و می گویم: روزی باد همه ما را خواهد برد! چه کاری است که آدم مقاومت کند.بگذار که ببرد... 

 

پیوست: عنوان کاملا بی ربط است.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد