فروغ: من عاشق علی بودم، البته الان رفته استرالیا، اونم با من تو این آتلیه ای که هستم کار می کرد. عاشق هم بودیم. بعد یهو ویزاش درست شد، رفت استرالیا. اگه یه کم مونده بود با هم عروسی می کردیما. نمی دونم،گیج شدم. من فکر می کنم همه چی از تنهایی شروع میشه...

فروغ: اگه علی نبود، شاید عاشقت می شدم. بعد زنت می شدم. با هم یه خونه می گرفتیم. واست غذا درست می کردم. دو تایی با هم می نشستیم سر میز شام. من نوشابتو یا لیوان آبتو می نداختم. تو هم ظرفا رو می شستی.

کاوه: من ولی هیچیو نمی نداختم! جلوی همه ی بطری ها و لیوانای دنیا کوتاه میومدم. اصلا پاورچین پلورچین راه می رفتم. حتی صدامم بلند نمی کردم. اون موقع من و تو، می فهمیدم همه چی تو دنیا شکستنیه.

فروغ: ... می خوام برم استرالیا،...می دونم، یه روزی با بطری ها و لیوانای دنیا کنار میام. مطمئنم.

  

پیوست: دیالوگ ها و عکس از فیلم "نسل جادویی"