من، رامونا، فرشته ها، و یک عالمه احساس خوب

من الان احساس خوبی دارم. دلیلش احتمالا این نیست که چون دیشب خل شده بودم و افتاده بودم توی غلت زدن درون خاطرات و تا حدود 5 صبح طول و عرض این اتاق را هزار بار رفتم و برگشتم. یا احتمالا دلیلش آن نیست که از هفت صبح تا یک بعد از ظهر با یک تکه کد سو و کله زدم  و آخرش نتایجش را داکیومنت شده تایپ کردم. یا دلیلش آن نیست که با آن آقای پولدار کلاه بردار (احتمال به یقین!) سر قراردادمان به توافق نرسیدم . دلیلش احتمالا این چکمه ها هستند. همین چکمه هایی که امشب خریدمشان. که یک گل رز فانتزی خوش طرح کنار هر جفتش دارد. درست است که پاشنه ی خیلی بلندی دارد و اگر پایم کنمشان،باید بروم به منار جنبان اصفهان بگویم زکی! آنش هم به کنار، من اصولا با چنان پاشنه ای بیش از چهار قدم نمی توانم بردارم. اما احساس خوبی دارم چون استایلش حس زیبایی شناسی من را به خوبی ارضاء کرده. احساس خوبی دارم شاید چون امشب که توی آینه به خود نگاه کردم دیدم که به زیبایی جوانی های مامانم شده ام. چتری هایم با یک حالت نرم لطیفی از کنار صورتم آمده بودند پایین. و با آنکه زیر چشمانم گود افتاده بود، اما عوضش زیر ابروهایم یک برق درخشنده افتاده بود. یا شاید بخاطر خواهرم است. وقتی که روی تختم دراز کشیده بودم، به آرامی آمد روی تختم و از پشت من را در آغوش کشید و خوابید. وقتی که بینی کوچکش را لابلای موهایم فرو برد و یک نفس عمیق کشید... مهم نیست که من دیشب چقدر حالم بد بود، حالا حالم خیلی خوب است. 

پیوست: کسی می تواند برای این متن یک عنوان پیشنهاد کند؟!