پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- ترنج 1341
بایگانی
- اردیبهشت 1403 1
- آذر 1402 1
- خرداد 1402 1
- شهریور 1401 2
- خرداد 1401 1
- آذر 1400 1
- تیر 1400 2
- اردیبهشت 1400 1
- فروردین 1400 2
- اسفند 1399 1
- بهمن 1399 1
- دی 1399 1
- آذر 1399 1
- مهر 1399 1
- شهریور 1399 1
- مرداد 1399 2
- تیر 1399 1
- اردیبهشت 1399 1
- بهمن 1398 1
- آذر 1398 2
- آبان 1398 1
- مهر 1398 2
- شهریور 1398 1
- مرداد 1398 3
- تیر 1398 2
- خرداد 1398 1
- اردیبهشت 1398 2
- بهمن 1397 1
- دی 1397 1
- شهریور 1397 1
- مرداد 1397 1
- تیر 1397 3
- فروردین 1397 1
- بهمن 1396 1
- دی 1396 2
- آذر 1396 2
- مهر 1396 1
- شهریور 1396 2
- تیر 1396 1
- خرداد 1396 3
- اردیبهشت 1396 2
- فروردین 1396 2
- اسفند 1395 2
- بهمن 1395 2
- دی 1395 1
- آبان 1395 1
- مهر 1395 1
- شهریور 1395 3
- مرداد 1395 2
- خرداد 1395 4
- اردیبهشت 1395 3
- فروردین 1395 2
- اسفند 1394 1
- بهمن 1394 3
- دی 1394 2
- آذر 1394 4
- مهر 1394 3
- شهریور 1394 4
- مرداد 1394 6
- تیر 1394 5
- خرداد 1394 3
- اردیبهشت 1394 3
- فروردین 1394 3
- اسفند 1393 2
- بهمن 1393 7
- دی 1393 1
- آذر 1393 2
- مهر 1393 1
- شهریور 1393 2
- مرداد 1393 3
- خرداد 1393 2
- اردیبهشت 1393 1
- فروردین 1393 3
- اسفند 1392 4
- بهمن 1392 2
- دی 1392 6
- آذر 1392 10
- آبان 1392 4
- مهر 1392 3
- شهریور 1392 3
- مرداد 1392 3
- تیر 1392 6
- خرداد 1392 5
- اردیبهشت 1392 6
- فروردین 1392 8
- اسفند 1391 6
- بهمن 1391 4
- دی 1391 3
- آذر 1391 4
- آبان 1391 4
- مهر 1391 8
- شهریور 1391 6
- مرداد 1391 5
- تیر 1391 5
- خرداد 1391 6
- اردیبهشت 1391 11
- فروردین 1391 3
- اسفند 1390 3
- بهمن 1390 10
- دی 1390 18
- آذر 1390 8
- آبان 1390 1
- مهر 1390 4
- شهریور 1390 10
- مرداد 1390 13
- تیر 1390 12
- خرداد 1390 13
- اردیبهشت 1390 14
- فروردین 1390 19
- اسفند 1389 16
- بهمن 1389 18
- دی 1389 14
- آذر 1389 11
- آبان 1389 9
- مهر 1389 7
- شهریور 1389 16
- مرداد 1389 12
- تیر 1389 9
- خرداد 1389 10
- اردیبهشت 1389 17
- فروردین 1389 19
- اسفند 1388 15
- بهمن 1388 11
- دی 1388 5
- آذر 1388 12
- آبان 1388 11
- مهر 1388 11
- شهریور 1388 12
- مرداد 1388 10
- تیر 1388 6
- خرداد 1388 5
- اردیبهشت 1388 1
- فروردین 1388 6
- اسفند 1387 7
- بهمن 1387 13
- دی 1387 18
- آذر 1387 16
- آبان 1387 14
- مهر 1387 3
- شهریور 1387 9
- مرداد 1387 3
- تیر 1387 9
- خرداد 1387 9
- اردیبهشت 1387 7
- فروردین 1387 4
- اسفند 1386 7
- بهمن 1386 7
- دی 1386 10
- آذر 1386 10
- آبان 1386 6
- مهر 1386 8
- شهریور 1386 7
- مرداد 1386 9
- تیر 1386 8
- خرداد 1386 15
- اردیبهشت 1386 7
- فروردین 1386 7
- اسفند 1385 6
- بهمن 1385 3
- دی 1385 7
- آذر 1385 4
- آبان 1385 3
- مهر 1385 8
- شهریور 1385 7
- مرداد 1385 8
- تیر 1385 11
- خرداد 1385 10
- اردیبهشت 1385 4
- فروردین 1385 5
- اسفند 1384 7
- بهمن 1384 2
- دی 1384 4
- آذر 1384 8
- آبان 1384 3
- مهر 1384 4
- شهریور 1384 3
- مرداد 1384 6
- تیر 1384 2
- خرداد 1384 1
- اردیبهشت 1384 4
- فروردین 1384 5
- اسفند 1383 3
- بهمن 1383 5
- دی 1383 1
- آذر 1383 4
- آبان 1383 6
- مهر 1383 6
- شهریور 1383 9
- مرداد 1383 10
- تیر 1383 13
- خرداد 1383 16
- اردیبهشت 1383 18
- فروردین 1383 12
- اسفند 1382 18
- بهمن 1382 15
- دی 1382 10
- آذر 1382 25
- آبان 1382 25
- مهر 1382 26
- شهریور 1382 27
- مرداد 1382 23
- تیر 1382 31
- خرداد 1382 30
- اردیبهشت 1382 9
- فروردین 1382 5
آمار : 397393 بازدید
Powered by Blogsky
ترنج
چهارشنبه 1 دی‌ماه سال 1389 ساعت 08:08 ب.ظ
بی ریخته این!
:)))) خودت بی ریختی:دی
پیوست: ببین علی، مفهوم این نقاشیه که این اثر رو معروف نگه داشته. مثل اکثر نقاشی های سوررئالیسم. اینقدر که تو استقبال کردی، ناامید شدم که ادامه بدم!
شعر نو هم لابد برای صاحاب اش یک مفهومی دارد. گلاب به رویتان یک تپه «محمود» هم می تواند مفهوم داشته باشد، یک آفتابه، اصلاً چرا راه دور می روی، از مگس کش مفهومی تر وجود دارد؟ خروار خروار مفهوم از لابلای سوراخ های گاهاْ پرشده با ریق مگس بیرون می زند از اش. مرگ، حیات، تنازع بقا، مبارزه ی ظالم و مظلوم، آسایش و تن پروری، ارسطو با همه ی یال و کوپال اش، قیام پرولتاریا علیه بورژوا. دلیل نمی شود که قشنگ باشد. دلیل نمی شود هر کس هر مفهومی را با نهایت بی سلیقه گی بپاشد روی صورتمان به اسم هنر، پس زیبا باشد، پس موثر باشد. پس اصلاً هنر باشد. پس به به و چه چه بکنیم که معروف است. که یک سری آدم که گفتند یک چیز خوب است، پس لابد خوب است، ما که سر در نمی کنیم! اگر ما سر در نکنیم که دیگر هنر نیست، قرابتی با ما نداشته باشد که به هیچ نمی ارزد. نه، همان که گفتم، به نظرم، به سادگی هر چه تمام تر، «بی ریخت» است این.
اگر تو سر در نمی کنی، من خوب باهایش ارتباط برقرار کرده ام، از همان دو سال پیش. خوب نگاهش کن، آن دخترک دووان که خودش و سایه اش هر دو سایه اند، منم. آسمان را می بینی که چه تیره است، اما چه نور تند زردی توی سطح خیابان پخش است. و این ساختمان ها، این ساختمان های طولانی و بلند، بدون هیچ آرایش و پیرایشی، بدون هیچ تزئینی، با آن پنجره های سیاه، که چسبیده اند به سقف، و آنقدر دور در نظر می آیند که هوس نمی کنی پشت هیچ کدامشان بایستی، و همان انتهای باریک خیابان را ترجیح می دهی برای بیهوده دویدن، اینها دنیای منند. و آن سایه. آن سایه سیاه بزرگ را می بینی؟ که سمت دخترک می آید؟ آن سایه که علتش پشت آن ساختمان پنهان است. آن سایه کابوس های من است. و نگاه دخترک، که نه به سایه ی روبرو ست و نه به آن حلقه. می دانم، در هپروت است. و حتی آن پرچم قرمز هم برای من یک نماد است... لابد برای نقاش "راز"ی میان خیابان بوده، اما برای من،فقط "اندوه خلوت یک خیابان" است.
راست می گویی، قشنگ نیست. بی ریخت است.
دخترک کفش به پا ندارد، این خوشحالم می کند، رهاییش هنوز راضی نگه ام می دارد.