1- بالاخره تصحیح یک مقدار زیادی برگه تمام شد. و من به این نتیجه رسیدم تمام ترم قبل را تقریبا به 100 نفر جلبک درس میدادم! و بسکه خود را جر داده بودم یک چیزهایی را فرو کنم توی مغزشان، ولی مثل اینکه جلبک ها مغز ندارند!! ولی به هر حال اوضاع در دانشگاه دوم خیلی خوب بود. و نمره ها تقریبا خوبِ رو به عالی بود. البته این دانشگاه دوم، جو خود کلاس ها هم خیلی هپی و فرندلی بود. و واقعا کم مانده بود صبح که وارد آن دانشگاه میشوم، من و دانشجویانم همدیگر را در آغوش بگیریم و از سر و کول هم بالا برویم! البته  اوضاع تا آن جایی  پیش رفت که صرفا من را با اسم کوچک صدا می زدند!  

2- دیروز به مقدار یک عالمه ای فیلم به دستم رسید از طریق دوستی! و من طی یک بی جنبه بازیِ مطلق نشستم 4 ساعت تمام، فیلم دیدم و پدر چشمانم را در آوردم و مجبور شدم با یک مُسکن قوی و یک قرص خواب، به یک خواب شیرین 8 ساعته بروم. خواستم تشکر ویژه ای کنم از دوست فیلم دار دست و دلبازمان و همچنین کاگردان ها و فیلم نامه نویسان خلاق و هنری ِ اروپایی و  تشکر ویژه تر از پدر علم پزشکی! 

3- بعد از شوک آنی که دیشب راس ساعت 11 به من وارد شد، مجبور شدم بعدِ مدت ها به پیاده روی بپردازم، که البته چون دیروقت بود، جرات نکردم به خیابان بزنم و به پیاده روی درون خانه ام اکتفا کردم. البته بعد یک ساعت تنها چیزی که دستگیرم شد این بود که 9 متر فضای مستقیم برای پیاده روی کم است! و ایده آلش این است که خانه آدم حداقل 15 متر فضای مستقیم برای پیاده روی داشته باشد. و خب تصمیم گرفتم هر وقت پولدار شدم، دیوار بین دو اتاق خانه ام را بردارم. و اگر بشود وسط اوپن آشپزخانه را هم ببُرم و محل ورود و خروج از آشپزخانه به جای گوشه، از وسط باشد. و آنگاه همه چیز برای پیاده روی ایده آل خواهد بود به امید خدا! 

4- امروز ساعت 9 صبح یک آقای جوانی روبروی پنجره آشپزخانه ام، تکیه داده بود به درخت و سیگار میکشید. عمرا هم به جایی نگاه میکرد. تمام مدت نگاهش به زمین و نهایتش به سیگارش بود. اعتراف میکنم سیگار کشیدن آدم ها از دور خیلی جذاب است مخصوصا اگر نم نم بارانی هم بیاید. تمام مدتی که جناب سه سیگارشان را پشت سر هم دود می کردند، من هم صندلی گذاشته بودم کنار پنجره ام، و  با وقاحت تمام ایشان را دید می زدم. بی شک این صحنه زیبا روز من را ساخت. انتظار ایشان را دارم برای صبح فردا حتی!!