یک ماشین ریش تراشی می خواهم. همین الان، که موهای سرم را از ته بزنم. پنج کیلو سبک تر میشوم. و مغزم علاوه بر اراجیفی که درون خودش دارد، حداقل از شر یک حجم موی فر خلاص می شود. اصلا شاید این موهای فر در هم پیچیده، این شک، این شبهه، این استیصال، این چرای مداوم را، با خودش ببرد. 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد